ŁUSZCZYCA ciężki problem zmagających się z tą chorobą..
Łuszczyca to zapalna choroba skóry. W Polsce zachorowalność na łuszczycę obserwuje się u 2% ogółu populacji. Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną. W początkowej fazie choroby pojawiają się drobne czerwone grudki, natomiast zaawansowana postać choroby charakteryzuje się plackowatymi zmianami pokrytymi srebrzystą łuską. Najczęściej zmiany występują na łokciach, kolanach i owłosionej skórze głowy.
PRZYCZYNY ŁYSZCZYCY
Pomimo licznych badań przyczyna tej choroby nadal pozostaje nieznana. Częstym czynnikiem występowania choroby są uwarunkowania genetyczne. Jednak sposób dziedziczenia łuszczycy nie jest w pełni wyjaśniony. Szacuje się, że inną przyczyną łuszczycy jest podłoże immunologiczne.Wyróżniamy 2 typy łuszczycy:
typ I łuszczycy
jest związany z dziedziczeniem autosomalnym dominującym; (przed 40. rokiem życia)typ II łuszczycy
( między 50. a 70. rokiem życia).
Wyróznić można wiele rodzajów łuszczycy m in. łuszczyca zwykła, łuszczyca zadawniona, łuszczyca brodawkująca, łuszczyca wysiękowa, łuszczyca bruźdźcowa, łuszczyca stawowa i wiele innych. LECZENIE ŁUSZCZYCY
W zależności od tego na jaki rodzaj łuszczycy cierpi pacjent oraz jak rozległe są zmiany, podejmowany jest dany typ leczenia. Jeśli zmiany są niewielkie a powierzchnia uszkodzonego naskórka obejmuje miej niż 25% powierzchni ciała stosuje się leczenie miejscowe. LECZENIE MIEJSCOWE ŁUSZCZYCY
W leczeniu miejscowym najczęściej wykorzystuje się cztery grupy preparatów. Są to:
-preparaty keratolityczne, głównie kwas salicylowy oraz mocznik
-dziegcie, które są pochodnymi suchej destylacji drewna;
-glikokortykosteroidy miejscowe, to leki o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwproliferacyjnych oraz immunomodulujących,
-analogi witaminy D3, szczególnie kalcypotriol oraz takalcytol, to alternatywne rozwiązanie dla glikokortykosteroidów. LECZENIE OGÓLNE ŁUSZCZYCY
Czasem konieczne jest zastosowanie leczenia ogólnego.
Fototerapia, czyli ekspozycja ciała pacjenta na światło ultrafioletowe, które wytwarzane jest za pomocą specjalnych lamp, które emitują promieniowanie wąskopasmowe (UVB 311 nm),
Fotochemioterapia to sposób leczenia, wykorzystujący preparaty medyczne o działaniu światłouwrażliwiającym z promieniowaniem UVA,
W leczeniu ogólnym łuszczycy stosuje się: antybiotyki, retinoidy, metotreksat oraz cyklosporynę A. Ostatnio pojawiły się leki hamujące czynność układu immunologicznego, tzw. leki biologiczne.STYL ŻYCIA I DIETA A ŁUSZCZYCA
Okazuje się że duży wpływ na stan chorego mają czynniki zewnętrzne, jego styl życia oraz dieta. Na pierwszym miejscu wymienia się alkohol czy palenie tytoniu. Zmiany także są efektem przebytej choroby wirusowej czy bakteryjnej. Na wystąpienie rzutu choroby wpływ mają także niektóre leki, urazy mechaniczne czy stres. Ważna jest odpowiednia dieta. Zarówno to co jemy ale także ilość i częstość, odpowiednie nawodnienie organizmu oraz aktywność fizyczna. JAKIEJ ŻYWNOŚCI UNIKAĆ?
Należy unikać żywności wysoko przetworzonej, niektórych rodzajów mięs oraz wędlin (tłustych i czerwonych). Chorzy na łuszczycę powinni spożywać zielone warzywa liściaste, kiszonki, owoce jagodowe, warzywa kapustne i cebulowe oraz ekologiczne źródła kwasów Omega 3 (olej lniany, nasiona konopi, tłuste ryby morskie, orzechy, algi). Bezwzględnie należy unikać: kawy, produktów wysokoprzetworzonych, cukru, czekolady, nadmiaru tłuszczów zwierzęcych, ostrych potraw.